globe-all.org

Online group to collect inspiration and ideas

to create a global movement to install a Global Government

with respect for all humans, animals, environment, climate

and an honest economy.

We need to develop a general plan on how to change

all the different systems in every different country

and install a unified system

that works for all.

Online groep om isnpiratie en ideën te verzamellen om een wereldwijde beweging te creëren met als doel het installeren van een Wereldwijde Regering met respect voor elke mens, dier, milieu, klimaat en een eerlijke economie.

We moeten een algemeen plan ontwikkellen om alle verschillende systemen in alle verschillende landen aan te passen en een universeel systeem te installeren dat voor iedereen werkt.

Duch Text Lower

Globe-All aims to put an end to the uncontrollable, corrupt and unevenly distributed suicide-driven society as it is organized today.

But at the same time, and actually beforehand, build a complete new system, prepare it and pre-integrate it, which starts after the reset.

Every honest person who enters the system of his own free will will not experience any adverse consequences of the transition.

There are different transitional conditions for the different levels. Setting up a new monetary system and the exchange rate for fortunes for instance.

The only possible way to start is to first stop. This stop will have to be global and inclusive. This includes the surrender of power, the cessation of stock exchanges, the freezing of all accounts and the correction of the internet.

If that is well organized and agreed on, it can be done in a short moment.

Opposition is certainly to be expected, so we must assume that the reset will have to be enforced in certain places. This regardless of the fact that it is the only peaceful solution for every benevolent person. That is why the relationship between "before" and "after" is so important.

First we need to realize a worldwide following that goes along with the preparations for the reset. To this end, drawing up a basic principle is essential.

I will not write down this basic principle alone

I will explain the purpose of Globe-All in a firts draft.

Then questions can be asked and points can be discussed.

Candidates can present themselves in the days following.

With a selected basic team we can work out a basis for the basic principle. We are not supposed to invent the wheel. We are going to put different ideas from different existing sources together in a joint start document.

In the run-up to the reset, after which it becomes binding, it will grow into a text that contains the highest possible consensus.

If we work it out together, we can start to translate words into action and organize things. Spread as well as possible. Join the Wave.

Globe-All heeft als doel, een eind te maken aan de onbestuurbare, corrupte en ongelijk verdeelde op zelfmoord afstevenende samenleving zoals hij vandaag is georganiseerd.

Maar tegelijk, en eigenlijk vooraf al, een volledige nieuw systeem uitbouwen, klaarzetten en pré-integreren, dat na de reset van start gaat.

Iedere eerlijke mens die uit vrije wil in het systeem stapt zal geen enkel nadelig gevolg ondervinden van de overgang.

Voor de verschillenden niveaus zijn er verschillende overgangsvoorwaarden. Het instellen van een nieuw monetair systeem en de wisselkoers voor fortuinen?

De enige mogelijke manier om te starten, is door eerst even stil te staan. Deze stop zal zal globaal en alles inclusief moeten zijn. Deze houd de overgave van de macht, de stopzetting van de beurzen, de bevriezing van alle rekeningen en de stopzetting van het internet in.

Als dat goed is georganiseerd en afgesproken kan dat in een kort moment.

Tegenstand is heel zeker te verwachten dus moeten we ervan uitgaan dat op bepaalde plaatsen de reset afgedwongen zal moeten worden. Dit ongeacht het feit dat wij ervan uit gaan dat het voor elke welwillende mens de enige vreedzame oplossing is. Daarom is de samenhang tussen "voor" en "na" zo belangrijk.

Eerst moeten we daarvoor een wereldwijde aanhang realiseren die mee gaat in de voorbereidingen naar de reset. Daarvoor is het opstellen van een grondbeginsel primordiaal.

Dit grondbeginsel zal ik niet alleen schrijven.

Ik zal enkele basis voorstellen doen waarop als basis kan worden gewerkt.

Daarop kan iedereen tegenvoorstellen doen of vragen stellen.

In de dagen daarna kunnen kandidaten medewerkers zich aanbieden.

Met een geselecteerd basis team kunnen we een basis voor het grondbeginsel uitwerken. Het is niet de bedoeling dat wij het wiel gaan uitvinden. Wij gaan verschillenden ideeën van verschillenden bestaande bronnen samengieten in een gezamenlijk start document.

In de aanloop naar de reset, na dewelke deze pas bindend wordt, zal deze groeien tot een tekst die de hoogst mogelijke consensus bevat.

Als we daar gezamenlijk uit komen, kunnen we woorden in daden beginnen omzetten en de boel organiseren. Zo goed mogelijk verspreiden. Mee in de Wave.

Alexander Goethals

CAPital

SOcial

NEutral

System (Society)

Duch Text Lower

From Utopia via Kapsones to Capsones.

Utopia

Why are we afraid to change what we know is not right and is heading for a major end?

Each has its own little reason deep inside.

It goes from not realizing to not wanting to see.

Even those who are well aware, and who take actual steps to exert as little influence as possible on the detestable system and the ailing climate, are afraid of switching to another system.

We are all immobilized by a fright of various causes that alternate or even overlap.

The strongest fear is this for the unknown.

Because we are completely free to fill it in ourselves.

So we are actually less afraid of climate change than of a new system that we cannot imagine.

We are inundated with images of the loss of nature, fauna and flora. Emerging storms, forest fires, fleeing peoples, dying species of animals.

We have images on our retina that we shape ourselves into a world "after" global warming.

Yes, people will die, migration waves will arise, our children will have to do with less, nature does not need us to survive and to recover. So we believe in nature and are fatally convinced that nature will continue to care for us, against will and thanks.

We live on a globe in a galaxy and we are stuck here.

We are a temporary phenomenon on this tiny atom in the universe.

The chance that we will not disappear is smaller than the divine particle.

But we are limited.

We cannot imagine that changing the current system is possible. We do not dare to think what would be needed and what the consequences would be. We imagine that it is impossible so that we can find peace in our powerlessness. We are afraid of the repression and reprisals that the richest and most powerful have in store.

To overcome this fright, we need more than awareness of climate change and inequality in this world.

We need serious inconvenience.

Our other big fear is in our own stuff. In the comfort that we have worked so hard and saved for.

Our freedom to go anywhere in the world.

Our freedom of expression and speech.

Our voice.

But without realizing that we walk through all those things and conveniences like smooth lambs within the regulations of the regulators. More and more importance is given to the status and appearance of your most beautiful shoes, your tastiest food, your hippest beard, your most extreme sport, your most beautiful place on earth, your tastiest cocktail, your best meme, your witty tweet, your best tiktok...

The importance of life has made a major shift.

The basic needs have become almost futile today.

We walk into the supermarket and only see abundance.

We cannot imagine an empty store.

We live in a modern comfortable house where the water flows from all taps. Whether you want hot or cold, it's your choice.

With the push of a button, or everything from your phone, the light comes on, the music, the oven, the TV.

The fear of losing it all forces us to participate in a system that has grown into a prison sentence with forced labour.

We get our stuff and convenience when we have worked hard for the big money.

They make sure that everything becomes a little more expensive each time, so that you keep limping towards your physical and mental exhaustion.

Everyone has this fright at their own level.

Those who climb high can fall the deepest.

Even those who are aware of their position have their own moment when they feel the fear of losing.

We all have that.

It is human.

Only when we reach the end of that fear will action be taken. Only then will we really get on the street. Only then will we dare to tackle the cause. Only then will a plan be made. Only then will we find the courage to tackle injustice.

But then it is already too late for the environment.

Kapsones

We see more and more awareness. We see major promotions. We see images of promising initiatives. We follow, like, share and comment on positive and negative messages, revelations about injustice and abuse worldwide and the small steps that are taken everywhere. We consider ourselves powerful. We do not stand face to face with our enemy and tweet our groceries from our lazy seat with a glass of red wine by the cheese board. We feel brave about crusaders, but only a few also put the deed to the word. Even worse: we are shocked if someone still dares to come out on the street and opens his mouth, or starts learning. It's so easy to play an anarchist from your salon. Often not even under their own name.

The individual who actually takes the initiative must fight hard.

Especially against the suspicion of the good church.

The disbelief in its feasibility.

The outright disinterest

The resistance of the established order.

The sabotage by the large capital and its lobby.

All these initiatives are examined by the spin-doctors of the Big Capital. They only think in win-lose scenarios. First they will try to throw it away with a smile. They will then sabotage it until they can take it for themselves, after which they will develop it profitably. So they start running away again with the profit that should serve the general good.

They are already trying to evoke your sympathy for their industry by indicating that they are working hard to tackle the environmental problem and recycling with technology.

That is what decades are about and we don't have that much time left.

The various actions that are now emerging with greater regularity and gaining more luster still do not get the attention that is needed from those in power. For them it is Kapsones of the mob where they will fit a sleeve. And in the end everything stays the same and the power stays with the money.

To be heard by everyone, you have to establish a basis that everyone can agree with.

This is the only way to get the noses in the same direction.

The basic rule is therefore simple:

A fair system for everyone,

protection of the weakest

and stimulation of the initiative-taker.

A symbiosis of different philosophies and beliefs.

Tolerant and equivalent

Peaceful and caring

Respectful and honest

Open and accessible

Stimulating and supportive

Only then can we plan in joint agreement and switch.

We can grow together towards our shared dream.

I want to establish a basis for this under the heading:

CAPital

SOcial

NEutral

System (Society)

as a starting point for a growth towards consensus.

Van Utopie over Kapsones naar Capsones.

Utopie

Waarom hebben we schrik om te veranderen waar we van weten dat het niet goed is en op een faliekant einde afstevent?

Elk heeft wel zijn kleine eigen reden diep vanbinnen.

Het gaat van niet beseffen naar niet willen zien.

Zelfs zij die het zich goed bewust zijn, en daadwerkelijke stappen zetten om zelf zo weinig mogelijk invloed uit te oefenen op het verfoeilijke systeem en het noodlijdende klimaat, hebben schrik voor een omschakeling naar een ander systeem.

We worden allemaal geïmmobiliseerd door een schrik van verschillende oorzaken die elkaar afwisselen of zelfs overlappen.

De sterkste schrik is deze voor het onbekende.

Omdat we daar helemaal vrij zijn om het zelf in te vullen.

We hebben dus eigenlijk minder schrik van de klimaatsverandering dan van een nieuw systeem dat we ons niet kunnen voorstellen.

We worden overspoeld door beelden van teloorgang van de natuur, fauna en flora. Opkomende stormen, bosbranden, vluchtende volkeren, uitstervende diersoorten.

We hebben beelden op ons netvlies die we zelf vormen naar een wereld "na" de klimaatopwarming.

Ja er zullen mensen sterven, er zullen migratiegolven ontstaan, onze kinderen zullen met minder moeten zijn, de natuur heeft ons niet nodig om te overleven en te herstellen. Dus geloven wij in de natuur en zijn er fatalistisch van overtuigd dat de natuur voor ons zal blijven zorgen, tegen wil en dank.

Wij leven op een bol in een sterrenstelsel en we zitten hier vast.

Wij zijn een tijdelijk verschijnsel op deze minuscule atoom in het heelal.

De kans dat we niet verdwijnen is kleiner dan het goddelijke deeltje.

Maar wij zijn beperkt.

We kunnen ons niet voorstellen dat het veranderen van het huidige systeem mogelijk is. We durven niet te denken wat ervoor zou nodig zijn en wat de gevolgen zouden zijn. We beelden ons in dat het onmogelijk is zodat we kunnen rust vinden in onze onmacht. We hebben schrik van de repressie en represailles die de allerrijksten en allermachtigsten in petto hebben.

Om deze schrik te overwinnen hebben we meer nodig dan bewustwording van de klimaatverandering en ongelijkheid op deze wereld.

We hebben ernstig ongemak nodig.

Onze andere grote schrik zit hem in onze eigen spullen. In het comfort waar we zo hard voor gewerkt en gespaard hebben. Onze vrijheid om ons waar ook ter wereld te begeven. Onze vrijheid van expressie en spreken. Onze stem. Maar zonder te beseffen dat we door al die spullen en gemakken als makke lammeren binnen de voorschriften van de regelgevers lopen. Steeds meer belang gaat naar status en uiterlijk vertoon van uw mooiste schoenen, uw lekkerste eten, uw hipste baard, uw extreemste sport, uw mooiste plekje op aarde, uw lekkerste cocktail, uw beste meme, uw gevatte tweet.

Het belang van het leven heeft een grote verschuiving gemaakt.

De basisbehoeftes zijn vandaag bijna futiel geworden.

We lopen in de supermarkt en zien enkel overvloed.

We kunnen ons een lege winkel niet voorstellen.

We wonen in een modern comfortabel huis waar het water uit alle kranen stroomt. Of je nu warm of koud wil, aan jou de keuze.

Met een druk op een knop, of alles vanaf je telefoon, gaat het licht aan, de muziek, de oven, de TV.

De schrik om dat allemaal te verliezen verplicht ons om mee te draaien in een systeem dat gegroeid is tot een gevangenisstraf met dwangarbeid. Wij krijgen onze spulletjes en gemakjes als we hard gewerkt hebben voor het grote geld. Zij zorgen ervoor dat alles telkens een stukje duurder wordt zodat je blijft achterop hinken richting jou fysieke en mentale uitputting.

Iedereen heeft deze schrik op zijn eigenste niveau.

Zij die hoog klimmen kunnen het diepste vallen.

Ook zij die bewust zijn van hun positie hebben hun eigen moment waarop ze de angst voor verlies voelen.

Dat hebben we allemaal.

Het is eigen aan de mens.

Pas als we op het eind van die angst geraken zal er actie ondernomen worden. Pas dan gaan we echt op straat komen. Pas dan zullen we de oorzaak durven aanpakken. Pas dan zal een plan worden gesmeed. Pas dan zullen we de moed vinden om het onrecht aan te pakken.

Maar dan is het voor het milieu al te laat.

Kapsones

We zien meer en meer bewustwording. We zien grote acties. We zien beelden van hoopgevende initiatieven. We volgen, liken, delen en becommentariëren positieve en negatieve boodschappen, revelaties over het onrecht en de het misbruik wereldwijd en de kleine stappen die overal worden genomen. We achten ons machtig. We staan niet oog in oog met onze vijand en tweeten onze boodschappen vanuit onze luie zetel met een glas rode wijn bij de kaasplank. We voelen ons dapper kruisvaarders maar slechts luttele stellen ook de daad bij het woord. Erger nog: we zij geschokt als iemand nog durft op straat te komen en zijn mond open trekt, of van leer gaat. Het is zo makkelijk om van uit je salon een anarchist te spelen. Vaak niet eens onder eigen naam.

De enkeling die werkelijk initiatief neemt moet hard vechten.

Vooral tegen de argwaan van de goegemeente.

Het ongeloof in de haalbaarheid ervan.

De regelrechte desinteresse

De weerstand van de gevestigde orde.

De sabotage door het groot kapitaal en zijn lobby.

Al deze initiatieven worden door de spindoctors van het groot kapitaal onder de loep genomen. Zij denken enkel in win-win scenario’s. Eerst zullen ze het met een lachertje proberen wegwimpelen. Daarna gaan ze het saboteren tot ze het voor een prikje zelf kunnen overnemen waarna ze het winstgevend zullen uitbouwen. Zo gaan ze alweer met de winst, die voor het algemene goed kan van dienst zou moeten dienen, lopen.

Nu al proberen ze uw sympathie op te roepen voor hun industrie, door aan te geven dat zij druk aan het werk zijn om met techniek het milieuprobleem en de recyclage aan te pakken.

Daar gaan telkens decennia over en zoveel tijd rest ons niet.

De verschillende acties die nu met grotere regelmaat opkomen en steeds meer luister verwerven krijgen bij de machtshebbers nog steeds niet het gehoor die noodzakelijk is. Voor hen zijn het Kapsones van het gepeupel waar zij wel een mouw zullen aan passen. En uiteindelijk blijft alles hetzelfde en blijft de macht bij het geld.

Om gehoor te vinden bij iedereen, moet je een basis opstellen waar iedereen zich in kan vinden.

Dit is de enige manier om de neuzen in de zelfde richting te krijgen.

De grondregel is dus eenvoudig:

Een eerlijk Climaat Neutraal systeem voor iedereen,

bescherming van de zwaksten

en stimulatie van de initiatiefvolle.

Een symbiose van verschillende filosofieën en overtuigingen.

Verdraagzaam en gelijkwaardig

Vreedzaam en zorgzaam

Respectvol en eerlijk

Open en toegankelijk

Stimulerend en ondersteunend